Knysna
Blijf op de hoogte en volg Alies
02 Maart 2014 | Zuid-Afrika, Humewood
Zondag, 2 maart 2014 Knysna
Via de N2 rijden we vanmorgen naar het Knysna Elephant Park. We passeren een Township. Ik verbaas me over het grote aantal mensen en kinderen dat hier op de snelweg wandelt. Met of zonder kinderen aan de hand gewoon de snelweg overstekend. Ik hoorde dat er nogal eens een ongeluk gebeurt. Een paar dagen terug lag er bij een verkeersopstopping een kleedje op de weg.. Akelig gezicht en vreselijk voor nabestaanden.
Als we bij het olifantenpark aankomen, boeken we een tour. Ik koop nog snel een emmertje met lekkers voor de veelvraten. Daarna lezen we de teksten aan de wand die gaan over de negen olifanten die hier verblijven. De meeste van hen hebben een droevig verleden; sommige zijn heel jong als wees opgenomen, anderen zijn gewond geraakt door onderlinge gevechten of door stropers. Eén olifant is in het park geboren. Na een korte diavoorstelling waarin er onder andere gezegd wordt dat je vooral niet op de grond moet gaan zitten of liggen, worden we met emmertjes en al in een tweetal karren naar de olifanten gebracht. We zien in de verte dat de voorgaande groep nog bij de olifanten staat. Daar aangekomen is er opeens grote onrust; twee olifanten rennen driest vlak langs de aanhanger waar wij inzitten. Daarachter rennen twee roepende olifantenbewakers. Ik schrik me een hoedje. Wauw, wat zijn die olifanten groot en wij klein. Wat blijkt is dat er een toerist schrok van het gedrag van twee puberende olifanten en door de schrik of angst struikelde over een boomstronk; er was nog zo gewaarschuwd om niet op de grond te gaan liggen. Die puberende olifanten renden op mij af omdat ze mijn emmertje met lekkers zagen.
Behoedzaam en beduusd klimmen we uit de kar en kruipen achter de ons aangewezen bewaker. De olifanten worden achter een stevige stangconstructie gedirigeerd; voeder feest begint. Mijn emmertje is in een halve minuut leeg. Daarna staat het aaien van de beesten op het programma; de achterkant van de oren is het zachtst. Na de foto shoot rijden we terug en drinken een kop koffie. Bijzonder om de dieren van zo dichtbij mee te maken. Ik geloof niet dat Han een fantje heeft geaaid of gevoed. Hij heeft het niet zo op dit soort poppekast. Ik heb in ieder geval een olifant gezien!
In de middag staat de Prince Alfred’s Pass op het programma. We hebben niet voor niets een 4wheel drive. We draaien van de N2 naar de R 399 en rijden door een township. Al gauw zitten we tussen het groen en kronkelen heel wat af. Na 45 kilometer en twee uur verder, besluiten we via de R 340 terug te rijden naar de N2. Wel een mooie tocht, met name bovenin is het uitzicht rondom adembenemend.
Terug aan Waterfront drinken we een drankje en eten oa inktvis op een terras. Vlak naast ons worden zeiljachten binnengeloodst door een prachtige, twee verdieping tellende hefbrug. Van een koperen beeld met de naam Bondie maak ik een foto, die ik ‘s avonds naar Oegstgeest mail.
Via de N2 rijden we vanmorgen naar het Knysna Elephant Park. We passeren een Township. Ik verbaas me over het grote aantal mensen en kinderen dat hier op de snelweg wandelt. Met of zonder kinderen aan de hand gewoon de snelweg overstekend. Ik hoorde dat er nogal eens een ongeluk gebeurt. Een paar dagen terug lag er bij een verkeersopstopping een kleedje op de weg.. Akelig gezicht en vreselijk voor nabestaanden.
Als we bij het olifantenpark aankomen, boeken we een tour. Ik koop nog snel een emmertje met lekkers voor de veelvraten. Daarna lezen we de teksten aan de wand die gaan over de negen olifanten die hier verblijven. De meeste van hen hebben een droevig verleden; sommige zijn heel jong als wees opgenomen, anderen zijn gewond geraakt door onderlinge gevechten of door stropers. Eén olifant is in het park geboren. Na een korte diavoorstelling waarin er onder andere gezegd wordt dat je vooral niet op de grond moet gaan zitten of liggen, worden we met emmertjes en al in een tweetal karren naar de olifanten gebracht. We zien in de verte dat de voorgaande groep nog bij de olifanten staat. Daar aangekomen is er opeens grote onrust; twee olifanten rennen driest vlak langs de aanhanger waar wij inzitten. Daarachter rennen twee roepende olifantenbewakers. Ik schrik me een hoedje. Wauw, wat zijn die olifanten groot en wij klein. Wat blijkt is dat er een toerist schrok van het gedrag van twee puberende olifanten en door de schrik of angst struikelde over een boomstronk; er was nog zo gewaarschuwd om niet op de grond te gaan liggen. Die puberende olifanten renden op mij af omdat ze mijn emmertje met lekkers zagen.
Behoedzaam en beduusd klimmen we uit de kar en kruipen achter de ons aangewezen bewaker. De olifanten worden achter een stevige stangconstructie gedirigeerd; voeder feest begint. Mijn emmertje is in een halve minuut leeg. Daarna staat het aaien van de beesten op het programma; de achterkant van de oren is het zachtst. Na de foto shoot rijden we terug en drinken een kop koffie. Bijzonder om de dieren van zo dichtbij mee te maken. Ik geloof niet dat Han een fantje heeft geaaid of gevoed. Hij heeft het niet zo op dit soort poppekast. Ik heb in ieder geval een olifant gezien!
In de middag staat de Prince Alfred’s Pass op het programma. We hebben niet voor niets een 4wheel drive. We draaien van de N2 naar de R 399 en rijden door een township. Al gauw zitten we tussen het groen en kronkelen heel wat af. Na 45 kilometer en twee uur verder, besluiten we via de R 340 terug te rijden naar de N2. Wel een mooie tocht, met name bovenin is het uitzicht rondom adembenemend.
Terug aan Waterfront drinken we een drankje en eten oa inktvis op een terras. Vlak naast ons worden zeiljachten binnengeloodst door een prachtige, twee verdieping tellende hefbrug. Van een koperen beeld met de naam Bondie maak ik een foto, die ik ‘s avonds naar Oegstgeest mail.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
